FAQ

Decyzja o wizycie u psychologa jest często trudna. Być może Pani/Pan obawia się, że problemy z którymi Pani/Pan się zmaga nie są wystarczająco poważne, że powinien Pan/powinna Pani poradzić sobie z nimi sam/sama. Wiele osób ma poczucie, że inni radzą sobie z gorszymi sytuacjami i że nie należy narzekać, że takie jest życie. Często zbyt surowo oceniamy samych siebie. Jednak jeśli już pojawiło się pytanie o potrzebę terapii, najlepszym rozwiązaniem jest umówienie się na kilka niezobowiązujących konsultacji, w trakcie których może Pani/Pan omówić swoje wątpliwości z psychologiem. Celem konsultacji jest wstępne przedstawienie Pani/Pana problemów i wspólne z psychologiem podjęcie decyzji, czy faktycznie potrzebuje Pan/Pani terapii.

Celem pierwszej konsultacji jest głównie zebranie informacji. Psychoterapeuta poprosi Panią/Pana o opisanie trudności lub objawów, które były powodem decyzji o poszukiwaniu pomocy psychologicznej. Zapyta również o kontekst Pani/Pana problemów. Może Pan/Pani się spodziewać pytań o życie rodzinne i zawodowe, zdrowie fizyczne, historię relacji międzyludzkich itp.

Być może pod koniec pierwszej konsultacji terapeuta podzieli się z Panią/Panem pewnymi ogólnymi spostrzeżeniami na temat natury Pani/Pana trudności lub pewnymi sugestiami na temat zalecanej terapii. Najczęściej jednak terapeuta będzie potrzebował więcej informacji i zaprosi Pana/Panią na kilka kolejnych spotkań konsultacyjno-diagnostycznych.

W niektórych przypadkach terapeuta może zdecydować, że potrzebuje Pan/Pani innego rodzaju pomocy przed podjęciem terapii lub zamiast terapii i skieruje Pana do innego specjalisty (na przykład psychiatry, seksuologa lub terapeuty uzależnień).

Pierwsza konsultacja jest również okazją by poznać terapeutę oraz zadać ewentualne pytania.

Podczas kilku spotkań konsutacyjnych terapeuta będzie zadawać pytania, aby jak najwięcej dowiedzieć się o Pani/Panu i trudnościach które były powodem zgłoszenia. Można spodziewać się pytań o funkcjonowanie w różnych sferach życia, historię rodzinną itp.

Po zakończeniu procesu konsultacji terapeuta oceni, jaki rodzaj pomocy będzie dla Pani/Pana najlepszy. Może zaproponować psychoterapię wspierającą, której celem jest wsparcie w bieżących trudnościach, lub głęboką psychoterapię mającą na celu zmianę osobowości. Terapeuta poda podstawowe zasady których oparta jest terapia, omówi jakie role pełni w procesie terapii pacjent i terapeuta, oraz ustali z Panią/Panem szczegóły organizacyjne (np. częstotliwość sesji, zasady odwoływania sesji, płatności itp).

Zakończenie procesu konsultacji to moment na decyzję, czy podejmie Pani/Pan psychoterapię z danym terapeutą i na przedstawionych zasadach. Warto przed podjęciem tej decyzji upewnić, czy wszystko jest zrozumiałe i podzielić się z terapeutą wszelkim wątpliwościami, jakie mogą się pojawić.

Odpowiedź może być różna zależnie od konkretnego przypadku i zależy głównie od charakteru problemów, które są powodem zgłoszenia na terapię.

W przypadkach wyizolowanych, łagodnych trudności czy przejściowych kryzysów występujących w ogólnie harmonijnej osobowości i szczęśliwym życiu, może wystarczyć kilka miesięcy. W przypadku bardziej ogólnych trudności dotyczących ważnych sfer życia, ogólnego braku zadowolenia i satysfakcji  czy poważnych problemów w relacjach z innymi, wypracowanie trwałych zmian w terapii wymaga długiego czasu, liczonego w latach.

W przypadku osób u których zostały zdiagnozowane poważne zaburzenia osobowości, jak zaburzenia narcystyczne lub zaburzenia borderline, terapia trwa zwykle pięć lat lub więcej.

Psychoterapia psychodynamiczna jako jedno z nielicznych podejść terapeutycznych daje możliwość głębokiej zmiany struktury osobowości i w związku z tym jakości całego życia. Ponieważ jednak pracujemy w tym podejściu z najgłębszymi wzorcami, wymaga to długiego czasu i cierpliwości. Badania naukowe pokazały, że zmiany wypracowane w czasie terapii psychodynamicznej utrzymywały się po wielu latach od zakończenia terapii, natomiast inne rodzaje terapii dawały trochę szybsze, ale o wiele mniej trwałe efekty.